Weet ik veel!

Iedereen gaat naar school. Veel mensen hebben daarnaast nog een hobby of doen nog een cursus volgen. Om iets nieuws te leren moet je dingen doen of theorie lezen en leren. Heel vaak dingen herhalen, goed kijken hoe anderen het doen en vooral leren van de fouten die je maakt. De ene mens is slimmer dan de andere en de ene moet meer leren om hetzelfde te weten dan een ander. Sommige dingen onthoud je je hele leven en andere vergeet je twee minuten nadat je erover gelezen of gehoord hebt. Soms vergeet je het bewust en een andere keer expres. Maar hoe zou het zijn als iedereen een perfect geheugen had?

Er zijn mensen die hebben een absoluut gehoor. Dat houd in dat ze een keer iets horen en daarna kunnen ze het gelijk nadoen. Er zijn ook mensen met een fotografisch geheugen. Die mensen kunnen precies onthouden wat ze hebben gelezen / gezien. Dus als je bent aan het leren dan weten die nog precies wat op bladzijde 15 staat bijvoorbeeld. Dit is heel handig voor een toets, maar ook deze mensen vergeten dit na verloop van tijd waarschijnlijk. Als we een perfect geheugen hadden, is dat niet mogelijk. De mensen zouden dan alles wat ze ooit leren voor altijd onthouden. Dus als je op de basisschool voor je communie aan het leren bent, onthoud je dat voor altijd. Alle sprookjes die je ouders aan je bed hebben verteld, zou je later zelf je kinderen zonder problemen kunnen vertellen. En ook die o zo saaie wiskunde lessen met allerlei moeilijke formules, kun je later zo opdreunen. Alle sommetjes kun je op papier zetten en zo oplossen. Hoewel je nog niet eens de sommen hoeft op te lossen want je zou het antwoord ook nog altijd onthouden hebben. Omdat je alles in een keer zou onthouden, zouden er minder lessen aan hetzelfde besteed hoeven te worden. Vaak worden onderdelen herhaald, keer op keer, om het maar goed in je geheugen te stampen. Maar als je geheugen perfect is, dan weet je het wel na een keer. Er is dan dus meer tijd voor andere dingen. Zo heb je misschien wel meer vrije tijd en kun je allerlei leuke dingen gaan doen. Maar als het binnen schooltijd valt, dan zouden er extra lessen gegeven kunnen worden waar nu geen tijd voor is. Bijvoorbeeld standaard les spaans. Of andere lessen gewoon een stuk uitgebreider maken. Dat je meer leert dan alleen de basis. Als alle mensen een perfect geheugen hebben, dan zal er ook minder gepest worden. Iedereen is ongeveer even slim. Je kunt je geheugen gaan gebruiken om een echte expert te worden op een bepaald gebied. Bijvoorbeeld sterrenkunde. Alle moeilijke namen van de sterren zoals 47 Ursae Majoris, Alifa al Farkadain, Deneb Kaitos Shemali, VY Canis Majoris  en Zuben Elschemali  (wat allemaal echte sterrennamen zijn) zul je altijd onthouden. Ieder ding dat je ooit over het sterrenstelsel en het heelal leest, zul je onthouden. Je kennis zal zo ontzettend breed worden dat je hoofd bijna overloopt. Nadeel is als je dan besluit om dit allemaal in een boek uit te brengen. Je zou dan echt je kennis in onderwerpen moeten opsplitsen en kleinere uitgaven moeten maken. Je kunt tenslotte niet alles van het hele heelal in een boek onderbrengen. Vooral niet als je heel specifiek te werk wil gaan en alles tot in het detail wil beschrijven. Het kan zijn dat er minder mensen nodig zijn voor taken. In feite kan namelijk iedereen alles leren en zou iedereen hetzelfde kunnen weten. Voordeel is weer dat je altijd gesprek stof hebt, en ook van gesprekken kun je een hoop leren en onthouden. Het korte termijn geheugen houdt informatie voor een korte tijd vast. Dit korte termijn geheugen zou geheel verdwijnen. Want zelfs de kleinste dingen zou je voor altijd onthouden. Dus over 50 jaar weet je precies nog wat je vandaag hebt gegeten en gedaan. Mannen kunnen nooit meer de verjaardag, de trouwdag of de verlovingsdag vergeten. En het smoesje "och ben ik helemaal vergeten dat je moeder vandaag komt, heb ik net een afspraak staan" kunnen ze helaas voor hun ook niet meer gebruiken. Misschien moeten er pillen uitgevonden worden, waarmee een bepaald stuk in je geheugen gewist kan worden. Als je bijvoorbeeld een traumatische ervaring hebt gehad, zul je je die altijd blijven herinneren. En dit kan dan je hele leven beïnvloeden  Met zo een pil kan dat stukje uit je geheugen gewist worden. Maar de kans dat dat effect heeft op de rest van je geheugen is natuurlijk groot. Want ook die ervaring heeft eraan mee gedragen je te vormen tot wat je bent.

Alles kunnen onthouden voor altijd is niet alles. Je zult niet alleen je kennis verrijken ermee en de leuke dingen onthouden. Je zult ook de negatieve kanten van het leven onthouden. Dat je je vriendje of vriendin hebt betrapt met een ander, zul je de rest van je leven blijven onthouden. Dat je ooit rond hebt gelopen met een scheur in je broek zal ook iedereen die het heeft gezien blijven onthouden voor altijd. De wereld zal vol lopen met ontzettend slimme mensen, die van bijna alles af weten. Leren is geen uitdaging meer, je hoeft het maar te zien of te horen en je weet het. Zonder uitdagingen wordt het leven saai, en alles weten is niet altijd ideaal.

Alweer die hond?

Planten zien we overal. Bomen in het bos, bloemen op tafel, kruiden in de moestuin of gewoon een bloemen perkje voor je deur. Planten staan mooi en kunnen voor zuurstof zorgen door fotosynthese. Ze kunnen niet lopen, niet bewegen (behalve in de wind) en niet praten. En daar ze geen hersenen hebben, kunnen ze logischer wijs ook niet nadenken. Tenminste, dat denken we. Want wat als planten wel konden denken en voelen?

Sommige mensen vinden planten onzin, en nergens voor nodig. Andere mensen hebben juist het liefst zoveel mogelijk planten in de buurt. Nu denken planten zelf niets en ze voelen niets. Maar stel je eens voor dat ze dat wel konden. Als klein kind heb je waarschijnlijk wel eens een tak van een boom afgetrokken om ermee te spelen. Want bomen voelen toch geen pijn. Maar stel dat ze dat wel voelen. Dan zou het voor de boom aanvoelen alsof je een van zijn vingers eraf trekt. En als de boom zou denken dan zou hij misschien iets denken van "Zal ik dat eens bij jou doen?!". Of die boom waar je hond altijd tegen aan plast. Misschien  heeft die wel een hekel aan je hond daardoor en denkt hij steeds "nee daar heb je hem weer!". Zelf had ik ooit een plantje aan de voordeur staan. Het kleine buurmeisje begon er de bloemetjes vanaf te plukken. Als die plant emoties had en kon denken dan denk ik dat ze alleen maar zou gillen en huilen en steeds zou denken "wanneer stopt ze nou!". Heel zielig als je daaraan denkt natuurlijk. En hoe zit dat dan met de sierplanten die gebruikt worden in een boeket? Die worden normaliter schuin afgeknipt om ze langer vers te houden. Die bloemen kunnen twee dingen denken: "neeeeeee mijn voetjes! Waarom knip je ze af! Dat doet zo'n pijn!" of "Hmmm vers water, daar hou ik van". Snoeien zullen de meeste planten wel fijn vinden, omdat ze alle "dode" onderdelen ermee verwijderen. Dus waarschijnlijk zijn de planten opgelucht om van die takken af te zijn. Bomen en planten die bij telers en andere natuurliefhebbers terecht komen, zullen waarschijnlijk vrolijker zijn dan die wat bij normale mensen terecht komen. Vaak wordt vergeten de planten water te geven, of krijgen ze juist te veel. Bloemen die snel dood gaan of juist heel lang leven, als we de gedachten en emoties van de planten wisten konden we daarop inspelen en ze een beter leven geven. Kruiden plantjes raken nu misschien wel in paniek als we met de schaar aan komen zetten om even lekker verse kruiden af te knippen voor de sla. Bomen zullen misschien wel geen pijn voelen als er door een storm wat takken afwaaien. Dit zijn voor hun dezelfde dingen als voor ons dode haren die eruit waaien. Een vaasje bloemen dat je op de tafel hebt staan kan denken "Poeh! Wat stinkt het hier binnen!" of "Goh wat een mooie inrichting". Zolang planten niet kunnen praten, weten we ook niet wat ze denken en voelen en of ze dit überhaupt doen. Bloemen in een bruidsboeket kunnen denken "wat een lelijke jurk" of "Waarom trouwt ze met die vent". Het is moeilijk om te bedenken wat de planten zouden kunnen denken of voelen. Als we dat zouden weten, dan zouden we misschien heel anders met de planten om gaan. En dan bedoel ik niet zo zeer dat we weten wat ze denken maar DAT ze denken en gevoelens hebben. Als je de volgende keer een blaadje van de boom trekt omdat je er toevallig langs loopt, kan het zijn dat je de boom pijn doet. Ze zeggen ook dat bomen (en sommige bloemen) bloeden. Dan loopt de hars eruit. Misschien heeft de boom wel echt pijn en bloed hij echt. En misschien heeft het gras wel pijn als je eroverheen loopt. Fruitbomen waar de vruchten vanaf geplukt worden, zijn misschien wel boos, want je plukt hun kindjes eraf. Dan zou je ze horen schreeuwen "nee neem me mijn kind niet af!". En zo gaat het met alle planten.

Alle planten zouden gevoelens kunnen hebben en dingen kunnen denken. Voor ons verandert er niet veel. De planten blijven de planten en blijven op dezelfde plek staan. Misschien kunnen we wel wat bewuster met de planten om gaan als dit waar zou zijn. De volgende keer als je een tak af breekt, moet je eens eraan denken wat de boom zou voelen of denken als je dat doet. En wat als hij hetzelfde bij jou zou kunnen doen. Als je de planten met respect verzorgt, heb je er veel langer van. Of ze nu kunnen denken of niet. We moeten bewuster met de natuur omgaan. En niet denken "Oh die stomme planten voelen toch niets". Ze groeien en leven. Als je nu de volgende keer een bloemetje dat afgebroken ergens ligt ziet, neem het dan mee en zet het thuis in het water. Het bloemetje zal je dankbaar zijn en misschien wel denken "wat een aardig mens! Die heeft mij gered!". En wellicht wordt je beloont met worteltjes aan de plant zodat je haar weer mooi in de aarde kan zetten. Leef je eens in in de planten en denk na voor je wat met ze doet.

Gate 15 naar Amsterdam

Als je naar een andere plaats wilt, kan dat op verschillende manieren. Je gaat te voet, met de fiets, scooter, motor, quad, bus, auto, trein, metro, vliegtuig en noem maar op. Soms heb je een combinatie nodig van vervoersmiddelen om ergens te komen. Dan moet je eerst naar het station lopen om met de trein naar het volgende station te gaan om daar op de bus te stappen en het laatste stuk weer te lopen. Wat nu als er een makkelijkere manier was, namelijk teleporteren?

Teleporteren houdt in dat iets van de ene naar de andere plaats wordt gebracht. Op het moment dat het op de ene plek verdwijnt, verschijnt het gelijk op de nieuwe plaats. Het hoeft dus niet fysiek de ruimtes te doorkruisen. Het zou betekenen dat het object op de ene plaats wordt afgebroken in atomen en op de nieuwe plaats gelijktijdig weer wordt opgebouwd. Misschien gebeurt dit door middel van gates. Een zogenaamde portal waar je doorheen loopt om op een andere plek uit te komen. De vraag is dan waar die gates staan. Ze zouden gewoon op straat kunnen staan, waar nu bushaltes staan. Het zou kunnen dat ze vaste bestemmingen hebben. Gate 1 gaat naar Landgraaf, Gate 2 naar Roermond en Gate 3 naar Eindhoven bijvoorbeeld. Nadeel is dan dat er ontzettend veel gates moeten staan, en je dan nog niet gelijk op de plek van bestemming kunt komen. Een andere mogelijkheid is dus dat op bepaalde punten een gate staat, maar dat er een bedieningspaneel in zit. Op dit paneel kun je dan aangeven naar welke andere gate je wilt teleporteren. Het meest logisch zou zijn als de plaatsen dan gesorteerd zijn op werelddeel-land-provincie-plaats-buurt-straat of iets in die richting. Maar dan nog kom je niet gelijk op de precieze plek van bestemming. Men kan tenslotte niet op iedere hoek van de straat een gate neer zetten. Een andere mogelijkheid zou zijn dat iedereen thuis ook een gate heeft. En dat je vanuit daar naar de publieke plaatsen kunt komen en dat ook winkels en andere openbare gebouwen een gate hebben waar je naar toe kunt. En dat het niet mogelijk is om naar mensen thuis te gaan ivm privacy. Misschien is er wel een handig dingetje ontwikkeld dat je kunt mee nemen. Een kleine schijf die waar je eerst de precieze lokatie in ingeeft waar je naar toe wilt en vervolgens op de grond legt. Dan activeert de portal zich en je kunt erdoor heen lopen. Aan de andere kant raap je hem dan weer op en je stopt hem weer in je zak of tas. Teleporteren zou een hoop tijd sparen. Je hoeft geen uren meer te reizen maar bent er letterlijk binnen een stap. De wegen zouden minder druk door worden, en auto's en de andere vervoersmiddelen zouden misschien wel helemaal verdwijnen. Luchtvervuiling zou minder worden omdat er minder tot geen uitlaatgassen meer de lucht in gaan. Je zult wel altijd je gate bij je moeten dragen, als we persoonlijke gates hadden. En als hij kapot is, of er is een storing dan is het lastig om ergens te komen. Misschien komt dan de onderste helft van jou wel aan bij de nieuwe bestemming en gaat de bovenste helft ergens anders heen. Daar moet dus een beveiliging in worden gebouwd dat je niet opgesplitst kunt worden. Misschien kan het ook in de telefoon ingebouwd worden. Dat zou ook wel ideaal zijn, want die heeft tegenwoordig bijna iedereen mee. Er moet ook goed over de beveiling worden nagedacht zodat er niet eenvoudig ingebroken kan worden. Er moeten dus vaste plaatsen worden aangewezen waar portals kunnen komen. Niet dat je midden in de bankkluis van de Rabobank terecht komt, alles kan inpakken en weer naar huis kunt teleporteren. Ook moet worden gekeken of het schadelijk is voor de gezondheid om te teleporteren. Misschien worden er wel cellen kapot gemaakt die niet kapot horen te gaan en kunnen er daardoor ernstige ziektes uit voortkomen. Het lijkt me wel gemakkelijk, vooral met sneeuw of vies weer. Thuis in de portal stappen naar m'n ouders en je bent er. Ongemakkelijke schoenen en broeken zijn ook geen probleem. Je hoeft tenslotte niet lang te lopen.

Teleporteren heeft zo zijn voor en nadelen. Veel zaken om eens goed over na te denken. Wil je centrale gates zoals bushaltes en stations, of liever persoonlijke mogelijkheden voor gates te maken. Het is beter voor het milieu maar misschien slechter voor de gezondheid. Je moet beveiliging invoeren zodat men niet op ongewenste plekken kan komen. En daarnaast is het ook goed mogelijk dat mensen door het teleporteren minder bewegen en daardoor de gezondheid ook een stuk achteruit gaat. Ook de vliegmaatschappijen, auto/fiets verkopers en het openbaar vervoer zal er minder blij mee zijn. Zij zijn tenslotte niet of nauwelijks meer nodig. Misschien kan er wel gewerkt worden met reclame tijdens het teleporteren, maar als het snel gaat dan  heb je daar ook niet veel aan. Al met al veel stof om over na te denken. En tot dat goed is gebeurd, ga ik wel te voet of met de auto ergens heen. Zo houd je namelijk ook meer sociale contacten.

Even de wekker zetten

Producten kun je invriezen. Hiermee verleng je de houdbaarheidsdatum. Je vriest het in, en een paar dagen/weken (soms maanden) later haal je het uit de vriezer en ontdooit het. Vervolgens is het nog net zo vers als de dag dat je het in de vriezer hebt gedaan. In die tijd zou er veel veranderd kunnen zijn. Voor producten maakt dat niet uit. Maar wat als je mensen zou kunnen invriezen en na een tijd weer ontdooien en tot leven wekken? In films gebeurt het wel eens, maar hoe zou dat in het echt nu werken?

Mensen invriezen kan in feite nu ook al. De persoon (meestal overleden) wordt dan in een grote vrieskist gestopt en op die manier voor lange tijd bewaard. Dit is een dure methode. Op dit moment is het nog niet mogelijk om de mensen te "ontdooien" en weer tot leven te wekken. Maar wat dus als dat wel kan? Als eerste moet je je (als je dat met jezelf wil laten doen) afvragen wanneer je dan weer ontdooid wilt worden. Je kunt tenslotte niet als je ingevroren bent even op het raampje kloppen van "Joehoe ik wil eruit!". Je zult van te voren moeten bedenken wanneer of rond welke datum je weer wilt gaan leven. In de tussentijd kan ontzettend veel veranderd zijn. Het ligt ook een beetje aan de duur van de invriezing. Maar stel je laat je nu in 2013 invriezen en wil rond 2100 weer ontdooid worden, kan er een hele andere wereld zijn. Misschien kun je dan als mens van nu daar niet eens in leven. Misschien is de lucht zo veranderd dat iedereen long implantaten heeft die afgestemd zijn op smog ipv zuurstof. En misschien is de taal heel anders, niets meer handmatig maar alles met computers. Je zult ontzettend veel bij moeten leren wil je weer optimaal kunnen functioneren in die tijd. Je staat er waarschijnlijk ook alleen voor dan, want er is niemand meer over die je persoonlijk nog kent. Misschien is er wel oorlog of is dat deel van de wereld wel verlaten door een (natuur)ramp. Dus je moet je goed afvragen of je dat wel wilt, zover vooruit. Dan is de vraag op welke leeftijd je je wilt laten invriezen. Wil je je laten invriezen op het moment dat je student bent, dus een jaar of 20/25, of juist pas met 40/50. Je zou je ook kunnen laten inslapen rond je 70ste, maar of dat nu werkelijk nut heeft? Je kunt je dan afvragen of er in de tijd dat je ontdooit misschien genezings methoden zijn voor ziektes waar we nu nog niets voor hebben. Of dat er een manier is om jonger te blijven. Zijn deze methoden er niet, dan lijkt het mij niet zo verstandig om als bejaarde nog in een hele nieuwe wereld te ontwaken. Maar als je je laat invriezen op je 25ste moet je maar hopen dat je in een goede tijd en wereld terecht komt anders heb je ook het gevoel dat je het voor niets hebt gedaan. Je kunt ook rare reacties verwachten van de mensen die dan leven. Omdat je zolang stil hebt gestaan zul je je moeten aanpassen. Tegenwoordig gaat alles ontzettend snel, zo snel dat we het levend soms nauwelijks kunnen bijhouden. Laat staan als je even of zelfs langer niet hebt geleefd. Het zal allemaal ontzettend duur zijn. Want wat doe je met je woning en al je persoonlijke spullen die je wilt bewaren. Als je slechts een korte periode je wilt laten invriezen, kun je met familie afspreken dat ze je spullen zolang onderbrengen. Maar wanneer je langere tijd weg blijft, is het bijna onmogelijk omdat de familieleden je niet kennen en misschien al zover van je afstaan dat het niet meer als familie voelt. Als je je woning blijft betalen op welke wijze dan ook dan ben je blut als je ontdooit bent. En anders ben je gewoon alles kwijt en zul je alles opnieuw moeten kopen en ben je gewoon alle dierbare dingen kwijt. En je moet je de risico's goed bedenken. De kans is klein maar stel je laat je invriezen en er gebeurt iets waardoor die plaats vernietigd wordt. misschien moest je nog maar 1 jaar en dan zou je ontdooid worden, en had je 99 jaar daar gelegen. Dan ben je misschien wel op je 25ste al gestorven in principe terwijl je, als je je niet had laten invriezen, gewoon had kunnen leven tot je 80ste. En als laatste, hoe wordt je ontdooid? Het makkelijkst zou een kist met tijdschakelaar zijn. Maar als het handmatig moet gebeuren, dan is het maar duimen dat jou datum altijd bewaard blijft en ze je niet vergeten.

Invriezen kan dus voordelen en nadelen hebben. Door ver in de tijd weer te ontdooien kun je jezelf ontwikkelen tot een intelligent persoon. Je weet veel van jou eigen tijd af, en kan daar de mensen in die tijd een hoop over leren. Maar zelf zul je ook weer veel moeten leren van de nieuwe tijd waar je in terecht bent gekomen. Je hele wereld kan anders zijn en in geen enkel opzicht meer lijken op dat waar je in bent blijven hangen. Je kent niemand meer, bent al je spullen waarschijnlijk kwijt en zult dus van voor af aan moeten beginnen. Misschien zijn er ziektes waar je extra vatbaar voor bent en zijn er andere die in de toekomst dus makkelijk te verhelpen zijn. Het lijkt een geweldig idee, maar je zult er ontzettend goed over moeten nadenken of het wel beter is in een andere tijd. Misschien moeten we gewoon tevreden zijn met de tijd waarin wij nu leven en moeten we dit gewoon accepteren.

Denk niet zoveel!

Iedereen denkt wel eens na. Of het nu gaat over opdrachten of werk of dat het gaat over privé dingen of gewoon fantasie. Meestal denk je na in je hoofd zonder je gedachten hardop uit te spreken. Daarom zul je ook vast wel eens iets negatiefs denken over iemand, zoals "Wat een lelijke trui heeft die aan!". Je kunt je bedenken wat je 's avonds wilt eten of je bedenkt je wat je nog allemaal moet doen. Je kunt denken wat je wilt, er is niemand die het hoort. Tenminste, normaal gesproken niet. Maar wat als we nu de gedachten van iedereen konden horen?

De een denkt meer dan de ander. Mannen zitten vaak in de zogenaamde blackbox. Dit houdt in dat ze nergens aan denken en gewoon kijken of bezig zijn met wat ze doen. Vaak als je een man vraagt: "Waar denk je aan?" Krijg je ook vaak de reactie "Niks". Voor veel vrouwen is dit moeilijk voor te stellen, omdat ze constant wel ergens aan denken. Al zijn het de stomste dingen. Of je het brood wel hebt uitgelegd of dat welk truitje je 's avonds aan zou doen. Als deze gedachten nu eens hoorbaar zouden zijn voor iedereen, dan zou er toch wel wat veranderen. Vooral mannen zouden gek worden. Zoveel geklets aan hun kop. Vaak vinden ze het al niet fijn als je gewoon wat meer praat, laat staan als ze je gedachten konden horen. Waarschijnlijk vinden de mannen daar wel iets op of ontwikkelen ze een afweer systeem. Ook zul je waarschijnlijk niet meer zoveel denken of andere dingen denken. Want als je nu iets lelijks denkt over iemand, is de kans groot dat hij of zij dit hoort. En vooral als je dan zoiets denkt over een vriend, vriendin of familielid is dat niet prettig. Je kunt ze er tenslotte mee kwetsen en dat wil je niet bij iedereen. Er kunnen ruzies ontstaan, ook met onbekenden. Als je toevallig over een opvliegend persoon iets negatiefs denkt, dan heb je kans dat deze door het lint zal gaan en dan ben je zelf de pineut. Ook voor jezelf kan het dus kwetsend zijn als je de gedachten van anderen zou kunnen horen. Als je bijvoorbeeld verliefd bent op een jongen, je spreekt hem aan en je hoort hem denken "Bah, wat moet dat mens nu weer van me". Nou, dan voel je je toch wel ongemakkelijk en word je waarschijnlijk onzeker. Er kunnen ook misverstanden ontstaan als iedereen elkaars gedachten hoort. Je weet tenslotte niet of het ook daadwerkelijk over jou gaat of over een ander persoon, want het wordt niet direct naar jou gezegd. Wat ook kan voorkomen is dat geheimen op deze manier per ongeluk "verteld" worden. Als je een geheim te horen hebt gekregen dat je echt tegen niemand mag zeggen, en je bent er in jezelf over aan het nadenken, dan kan het zijn dat iemand die langs loopt dit opvangt. Gevolg is dat het geheim niet meer geheim is en wanneer het opgevangen wordt door een persoon die je kent, kan het ook nog eens voor problemen zorgen. Stel je hebt een tatoeage laten zetten. Je ouders mogen het niet weten, dus je zegt het niemand. Je loopt op straat en je trui schuurt over de tatoeage, en dat doet pijn dus denk je "Shit, wat doet de tattoo pijn". Achter je loopt de zus van je moeder, die naderhand je moeder belt om te vragen over de tatoeage. Je zult waarschijnlijk een flinke preek kunnen verwachten als je thuis bent. Het kan ook zijn dat mensen niet meer gaan praten. Als toch de gedachten gelezen kunnen worden, waarom zou je dan nog praten. Kun je net zo goed denken wat je wilt zeggen tegen de persoon die tegenover je staat, hoef je ook geen moeite te doen. Bellen zal nog altijd met stem moeten, want de gedachten zijn alleen te lezen als je bij elkaar bent. Misschien ontstaan er wel "denkhokjes" die geluids- en denkgolf dicht zijn zodat je daar even al je negatieve gedachten en geheimen kunt bedenken zonder dat je bang hoeft te zijn dat iemand je hoort. Er kunnen gênante situaties ontstaan als je bijvoorbeeld denkt "M'n onderbroek zit niet goed". De mensen zullen waarschijnlijk gaan kijken of ze zien of je onderbroek fout zit. Het zal allemaal heel vermoeiend zijn omdat je bewust moet gaan denken. Je kunt niet meer alles denken wat je wilt, tenminste als je geen ruzie of gênante dingen wilt meemaken. Als het je allemaal niet boeit dan maakt het ook allemaal niet uit.

Het zal een hele drukke wereld worden met veel oorsuizen aan het eind van een drukke dag. De vraag is of je wel goed kan slapen als je vriend of vriendin naast je ligt. Want als die ligt te piekeren dan hoor je dat natuurlijk ook. Ik denk dat het te gevaarlijk is als alle gedachten hoorbaar zouden zijn. Hoewel er ook dingen voorkomen kunnen worden, aangezien criminele plannen misschien gehoord worden en er gelijk een stokje voor gestoken kan worden. Mensen zullen minder echt praten, men ontwikkelt misschien nieuwe technieken om met je gedachten dingen te kunnen doen en er komen misschien denkhokjes waar je ongestoord kan denken. Ondanks dat nu niemand je gedachten kan horen, is het misschien eens goed om bewust te denken. Ga eens na wat je op een dag allemaal denkt en hoeveel gedachten positief of negatief zijn en hoeveel gewoon niets betekenen. Denk bewust.