Dat was een sprinkhaan.

Koeien, konijnen, runderen, tomaten, sla, aardappelen en rijst zijn allemaal dingen die we dagelijks eten. De dingen die we hier in de supermarkt vinden eten we allemaal wel eens en vinden we erg normaal om te eten. Terwijl in Australië bijvoorbeeld ook kangoeroe en krokodil en struisvogel in de supermarkt te krijgen is. En in sommige andere landen eten ze larven en sprinkhanen. Wij vind dat vies en raar. Net als je bijvoorbeeld soep hebt van drop of een ijs met bacon smaak. Waarom vinden we iets vies als we de smaak niet kennen of pas daarna erachter komen wat het was dat we aten?

Ik ken een verhaal van iemand die altijd naar een slagerij ging en een bakje "ragout" kocht. Dat aten ze dan 's avonds bij het avondeten met wat rijst. Ze vonden het heerlijk! Op een dag had de slagerij die "ragout" niet meer, dus vroeg de vrouw of er nog van die heerlijke ragout was. De slager vond het vreemd, want ze verkochten helemaal geen ragout. Om het verhaal kort te maken, achteraf bleek dat de "ragout" die de familie zo heerlijk vond, gewoon weg hondenvoer was geweest. Toen vonden ze hem smerig en vonden ze het vies dat ze die ooit hadden gegeten. Terwijl ze er nooit ziek van zijn geworden en er heel erg van gesmuld hebben. Zo zijn er ook mensen die lekker soep eten, en zodra ze erachter komen dat het bijvoorbeeld brandnetelsoep is, ze dit vies vinden en niet meer willen eten. Het is raar dat we eerst iets heel lekker kunnen vinden, maar zodra duidelijk is wat het is, vinden we het vies. Ik denk dat het komt doordat we ons dan een beeld maken van dat waar het vandaan komt. Zodra je bijvoorbeeld geblinddoekt een sprinkhaan zou eten, of stierenballen, en je vind het echt lekker dan zou je zo de hele kom leeg eten. Maar als je na 1 hap ziet wat je hebt gegeten, krijg je hoogstwaarschijnlijk geen andere hap meer naar binnen. Hetzelfde is voor dingen die we niet kennen. Marshmallows kent bijna iedereen wel. En veel vinden ze ook lekker. Maar toch wordt er waarschijnlijk "bah" geroepen als je zegt dat je marshmallow soep maakt. Of bacon bijvoorbeeld. Bijna alles is in bacon smaak te krijgen. Soep, noodles, chips, crackers en ga zo maar door. Maar als je dan bijvoorbeeld bacon ijs of bacon frisdrank wil maken, dan vinden veel mensen dat al bij voorbaat vies. Dit is omdat we dan misschien bang zijn voor het onbekende. Het zogenaamde "wat de boer niet kent eet hij niet" principe. Eigenlijk is het heel raar dat we iets vies vinden zonder het te proeven. Onze hersenen leggen te snel verbanden met het zien van het eten en de smaak. Als je slijmerige soep ziet, of iets wat er uit ziet alsof het al eens is gegeten, dan vind je het al gelijk niet lekker en wil je het het liefste niet op eten. Terwijl het misschien wel hartstikke lekker is. Onze ogen zeggen dan "Bah dat ziet er niet uit! Dat is vreselijk vies" waardoor wij ook gaan geloven dat het vies is. En als we het eerst proeven zonder te weten wat het is, en we hebben dan het hele bordje leeg gegeten, kan het zomaar zijn dat zodra verteld wordt wat het was je gelijk misselijk bent. Puur van het idee. Misschien is het daarom ook wel handig om niet altijd te weten wat je eet. Maar gewoon op smaak af te gaan. Ik vond salami met hagelslag altijd heerlijk. Terwijl anderen van mijn familie dan bijna over hun nek gingen, gewoon om hun idee dat chocolade niet bij vlees past. Maar dat biefstukje met een saus waar chocolade in zit, gaat er dan wel weer makkelijk in. We moeten proberen om zien en smaak apart van elkaar te zien, en niet zomaar oordelen als je weet wat het is zonder het te proeven.

Ons brein legt gelijk een link als we iets zien of horen qua eten, naar de smaak toe. Dingen die er vies uit zien, of die we kennen en waarvan we weten waar het vandaan komt, zijn bij voorbaat vaak niet lekker. Ook dingen die niet normaal zijn zoals baconijs lijkt vaak niet lekker. We denken vaak te veel na over wat we eten, en daardoor worden we ziek van dingen waarvan we eigenlijk niet ziek zouden kunnen worden omdat het ook "normaal" is om dat te eten. Want waarom zou hondenvoer voor ons niet te eten zijn? Is toch gewoon gelei met vlees? Het idee maakt het vies. Natuurlijk zullen in sommige dingen ook daadwerkelijk ingrediënten zitten die wij mensen niet kunnen verdragen. Maar over het algemeen moet je smaak en uiterlijk gewoon even los van elkaar zien, en door eten. En als jij denkt dat bacon ijs lekker is, dan zou ik het zeer zeker proberen. Of Marshmallowsoep. En wie weet ligt jou recept binnenkort bij iedereen in de la en wordt je de nieuwe Jamie Oliver! Zet je hersenen gewoon op nul als je eet, en geniet van de smaak. Het uiterlijk komt later wel, en als je naderhand weet wat het was, ben dan blij dat het lekker was.