Leven als de Sims

De Sims is een computerspel waarin je het leven van een character kan beheersen en bepalen. Als eerste ontwerp je een zogenaamde Sim waar je mee gaat spelen. Je kunt het hele uiterlijk aanpassen en de karaktereigenschappen bepalen. Het lievelings eten, kleur en muziek kun je ook zelf kiezen. Daarna bouw of koop je een huis en richt het in naar jou smaak die afgestemd is op de Sim. Je Sim heeft levensbehoeftes zoals naar de wc gaan, eten, slapen, socialiteit en plezier. Ook hebben ze wensen wat ze graag willen doen. Door iets vaak te doen leren ze. Ze kunnen trouwen, kinderen krijgen, verhuizen, werken en doodgaan. Kortom alles zoals het in het echte leven op aarde ook gaat. Echter beslissen wij over de Sims of ze daadwerkelijk naar de wc gaan, welk werk ze gaan doen en of ze gaan shoppen of toch naar de sportschool. De Sims hebben geen idee dat wij dat doen voor hun. Ze zijn slechts computerpersonages. Maar wat als wij ook voor iemand "maar" een personage zijn en zij voor ons het leven bepalen.

Stel je voor dat er over ons iemand is, die met ons "speelt". Ik bedoel geen god maar gewoon een "mens" in een grotere wereld om ons heen. Deze persoon beslist dan over het leven van een of meerdere mensen. Ik zou dan geselecteerd kunnen worden en dan worden mijn behoeftes zichtbaar. De persoon kan zien of ik naar de wc moet of dat ik honger heb. Hij (de persoon die over mijn leven beslist) kiest uit de ijskast dat ik boterhammen als ontbijt wil en daarna naar de wc ga. Vervolgens kiest hij zo mijn hele dag. De opleiding wordt gekozen en ook laat hij me daten met verschillende jongens en kiest vervolgens een uit waar het verder mee gaat. Zo gebeuren allerlei dingen waar de persoon beslist wat ik ga doen en hoe ik reageer. Het zou raar zijn als dit echt zo was, want je hebt in feite geen idee dat iemand anders over jou beslist. Je ziet hem/haar tenslotte nooit. Wellicht wordt je soms op pauze gezet, maar ook dat merk je niet. Het zou ook wel eens wat situaties verklaren. Als je bijvoorbeeld naar de wc moet en wil gaan maar dan toch eerst de was gaat doen. Of als er opeens spullen anders liggen, want die kan de speler verplaatsen. Snelle gedachten wisselingen maar ook het niet uitvoeren van dingen die je graag zou willen doen liggen dan voor de hand. Want je kunt wel bijvoorbeeld willen zwemmen, maar als jou speler er niet voor kiest dan doe je het niet. Je bent dan minder gelukkig. Maar als je juist een pannenkoek wilt bakken, en je gaat dit ook daadwerkelijk doen, ben je juist weer helemaal blij. Je buren, ouders of partner kunnen zo door een andere persoon "bestuurd" worden en gewoon per toeval in elkaars spel zijn beland. Hoe je reageert, hoe goed je relatie met hen wordt en wat je gaat doen met ze, ligt allemaal in de hand van de speler. Zelf beslissen over je leven zit er dan dus niet in. Het is maar afwachten wat je gaat doen en hoe je dag eruit gaat zien. Als je pech hebt, kiest de persoon ervoor dat je een criminele carriére start of doet hij niets als je keuken in de fik vliegt. Maar hier merk je eigenlijk niets van. Er is ook een gevoel van rust als het echt zo zou zijn. Je zou je nergens druk over hoeven te maken want alles wordt voor je beslist. Zelf nadenken is niet nodig en ook ga je vast optijd naar de wc of eten maken als dat nodig is. Maar het geeft ook een gevoel van angst. Wat als jou speler niets goeds wil doen? Een baan als dief, iedereen uitschelden en steeds ruzie. Niet op tijd naar de wc omdat er niet op gelet wordt en in je eten in slaap vallen omdat er niet op tijd gezegd is dat je naar bed moet. Het zou allemaal voor kunnen komen. Je hebt er geen invloed op en moet er maar mee leven. Het kan ook zijn dat je juist een hele goede hebt. Die je van alles wil leren en je voldoende nachtrust geeft. Af en toe met je naar de disco gaat, uit eten of gezellig bellen met een vriendin. Je kunt je speler tenslotte niet zelf kiezen, en je moet er maar mee leren omgaan dat andere over je beslissen.

Leven als de Sims. Het zal niet zo zijn, maar onmogelijk is het niet. Het zal altijd een raadsel blijven of wij daadwerkelijk zelf ons leven beslissen en leiden of dat iemand anders dat voor ons doet. Het gaat erom dat je je leven accepteert zoals het is, en er probeert gelukkig mee te zijn. Ik denk dat het mogelijk is dat wij zo leven, maar geloven doe ik het niet. Mij lijkt het eng om geen controle over mijn eigen leven te hebben. Maar als gamer lijkt het me wel leuk om het te doen. Maar denk er eens aan dat het echt zo zou zijn. Hoe denk jij erover en welk gevoel krijg je erbij als je eraan denkt? Het is geen misdaad om er gewoon eens over te denken.