Zien is Voelen

Deze keer weer een "waarom?"-blog. Iedereen heeft wel eens een snee of een wond(je) ergens. De ene keer weet je hoe het er komt, de andere keer vraag je je af hoe je dat nu weer hebt gedaan. Vaak zijn het de kleinste sneetjes die het meeste pijn doen. Schaafwonden doen vaak ook meer pijn dan een diepe snee. Hoe dan ook, een snee hebben doet vaak pijn. Als je niet weet hoe het wondje er komt of dat het er überhaupt zit, zul je het vaak pas voelen als je er  op duwt of het nat maakt of (en daar wil ik het over hebben) het ziet. Hoe komt het dat een wondje vaak pas pijn gaat doen als je het ziet?

Het gebeurt wel eens dat je jezelf aan papier snijd zonder dat je er erg in hebt. Je gaat gewoon met door met dagelijkse bezigheden en merkt niets. Tegen de avond zit je lekker op de bank en je kijkt, om wat voor een reden dan ook, naar je handen. Je ziet het sneetje. Als eerste begin je je af te vragen waar dat vandaan komt. Tot dan toe doet het nog geen pijn. Als je dan weet hoe hij daar komt, begint het pijn te doen. Om de een of andere reden beginnen je hersenen dus dan pas de pijnzenuwen aan te sturen of iets dergelijks. Dit gebeurt ook soms als je een snee hebt waarvan je niets weet, en je wast je handen of gaat onder de douche. Dan pas begint het pijn te doen, omdat het dan nat wordt. Heel raar, want je zou denken dat het pijn gaat doen zodra je de snee hebt gekregen en je dus een wond(je) hebt. Zelf heb ik zelfs al eens een flinke kras in m'n nek gehad (van de rits van een jas), die pas pijn begon te doen toen ik hem had gezien. Heel raar, aangezien mijn ketting er eigenlijk de hele tijd langs ging en dus al lang pijn had moeten doen. Om een bepaalde reden hebben je hersenen niet door dat je een wondje hebt dat eigenlijk pijn moet doen. Ze krijgen dus ook geen pijn signaal door. Als je bewust wordt van je wondje, zullen je hersenen misschien een soort fantoompijn creeeren op die plek van de wond. Of ze activeren de pijnzenuwen en deze merken dan "Och we hebben inderdaad een wond" en sturen dan alsnog de pijnprikkels door. Met vocht kan het zo zijn dat het water, en de stofjes die daarin zitten, een of andere bijtende reactie hebben waardoor gelijk de pijnzenuwen worden geprikkeld. Er is dus iets dat ervoor zorgt dat je soms niet merkt dat je huid (en misschien nog wat vlees) kapot is, hoewel de zenuwen wel nog in takt zijn. Misschien is het gewoon een denkbeeldige pijn. Fantoompijn ook wel genoemd. Dus dat het eigenlijk helemaal geen pijn doet, maar omdat je ziet dat je een wondje hebt, je hersenen toch het signaal geven dat je pijn hebt. Hoewel dit dan misschien helemaal niet zo is. Vaak is het dan ook zo dat als je weer iets gaat doen en je gedachten dus van je pijn afleid, de pijn ook weer stopt. Fantoompijn komt vaak voor bij mensen die een lichaamsdeel geamputeerd hebben. Deze krijgen dan pijn aan bijvoorbeeld hun voet, terwijl ze deze niet eens meer hebben. Het kan dus zijn dat de pijn ook zo werkt bij een wondje dat je nog niet hebt gevoeld tot je het ziet. Denk maar eens heel lang dat je bijvoorbeeld pijn in je voet hebt. De kans is groot dat je na een tijdje ook echt pijn krijgt in je voet. Je ziet dus een snee, en je hersenen denken "HEEEEY EEN SNEE!!! NORMAAL DOET IE PIJN!! AUWAUWAUW" en  hoppa, je hebt pijn aan je snijwond.

Hoe het komt dat een snee soms pas pijn gaat doen zodra je hem ziet, is mij een raadsel. Het meest logische lijkt mij dat de hersenen pas bij het zien een teken krijgen dat normaliter een (snij)wond pijn doet, en ze dan pas daadwerkelijk de pijn laten voelen. Vaak is het ook nog zo, hoe kleiner het wondje hoe meer pijn het doet. Dit zal vast met de diepte van het wondje te maken hebben en de eventuele tijdelijke beschadiging van zenuwen of iets dergelijks. Verder zal veel van de pijntjes volgens mij een reactie zijn van onze hersenen en zijn ze meer psychisch dan lichamelijk. Ik wil niet zeggen dat pijn verzonnen is, maar je kunt wel pijn creeeren door te denken dat iets pijn doet. Zo zie je dat het lichaam ingewikkeld is en dat de hersenen een grote rol spelen. Probeer er maar eens op te letten of je ook pas pijn krijgt als je het wondje ziet. Vooral bij kleinere wondjes.