vrijdag 21 juni 2013

Dat is om beter te kunnen horen

Het is altijd leuk om foto's van vroeger te bekijken. Op familiefoto's kijken of je op iemand lijkt, en andere foto's om te zien hoe het in die tijd was. Wat opvalt aan foto's (vooral van jaren '50 en eerder) is dat iedereen bijna dezelfde haarstijl heeft. Daarnaast valt het op dat de kleren ongeveer hetzelfde zijn. En als je kijkt naar klassenfoto's, dan valt op dat vooral de jongens vaak flaporen hadden. Als je die foto's vergelijkt met klassenfoto's van nu, dan valt op dat er nu bijna niemand meer is met flaporen. Zelfs bij de jongste zie je al beduidend minder flaporen. Vroeger had je in een klas van 15 man, bijvoorbeeld 10 / 12 jongens met flaporen. Tegenwoordig kun je er hoogstens 1 vinden. Nu is natuurlijk de vraag: Waarom hadden de mensen vroeger vaker flaporen?

Flaporen zijn oren die verder van het hoofd afstaan. De meeste mensen met flaporen worden wel eens gepest en voelen zich ongemakkelijk erbij. Meisjes doen misschien een haarband om die hun oren naar achteren duwt, of laten de haren juist loshangen. Op foto's van vroeger zag je vooral jongens met flaporen. Hoe kan dat nu dat er vroeger veel meer waren met flaporen dan nu. Nou, ik heb eens zitten denken en ben met een aantal ideeen gekomen. Als eerste was er vroeger misschien nog geen operatie mogelijk die de flaporen corrigeerde. Tegenwoordig kun je je gemakkelijk laten opereren en worden je oren in de "Normale" stand neergezet. Dit gebeurt vaak al op jonge leeftijd. Het is een vrij eenvoudige ingreep die snel resultaat boekt. Na de operatie is bijna niet te zien dat het kind vroeger over flaporen beschikte. Vroeger waren er misschien nog niet de mogelijkheden hiervoor, of misschien was de kennis hiervoor nog niet aanwezig. Gezien het feit dat een operatie geld kost, kan het ook zijn dat de mensen vroeger niet genoeg geld hadden om voor hun kinderen deze operatie te betalen. Het zou dus kunnen dat nu eigenlijk evenveel kinderen met flaporen zijn als toen, maar dat er nu een methode voor is om deze "vergroeiing" te veranderen. Een andere mogelijkheid is dat men de flaporen lelijk vond en kinderen van jongs af aan al een strakke haarband om deed om zo de oren naar achteren te laten groeien. In feite hetzelfde principe als dat in Aziatische landen kinderen in strakke doeken werden gewikkeld om klein te blijven. Of de voeten in binden of in te kleine schoenen te stoppen om zo kleine voeten te behouden. Door de strakke haarband worden de oren naar achteren geduwd en kunnen ze niet, of moeilijk, van het lichaam af groeien. Tegenwoordig zie je ook een aantal ouders die dit nog steeds doen. Dit is geen goede manier natuurlijk, omdat het vergroeiingen kan veroorzaken. Misschien was dit toen nog niet bekend waardoor er vroeger meer kinderen waren met flaporen. Of dat soort haarbanden waren nog niet bedacht, wat me eigenlijk wel sterk lijkt. Dan is er nog de mogelijkheid dat het komt vanwege de straffen die vroeger gegeven werden aan de kinderen. Vaak waren er jongens die een hoop kattenkwaad uithaalden op school en thuis. Een van de straffen was dat ze aan de oren gepakt werden en meegenomen werden. Je werd dan aan je oorschelp vastgepakt, en daaraan werd een beetje getrokken zodat je "vrijwillig" mee liep om je eigenlijke straf te ontvangen. Als je pech had, en je dus vaak niet gedroeg, dan werd je geregeld aan je oren getrokken. Misschien zijn de oren van de kinderen daarom wel zo gaan staan. Van het vele trekken aan de oren. Later mochten leraren geen lijfstraffen meer uitoefenen op kinderen, en grote kans dat daardoor tegenwoordig bijna geen kinderen meer met flaporen zijn. Als laatste is er de optie dat het komt door evolutie. Vroeger waren er nog niet zo'n sterke speakers, en hoorapparaten waren er ook nog niet zoveel. Om alles dus goed te horen, deden mensen vaak een hand achter de oren. De evolutie is niet dom, en heeft mensen misschien flaporen gegeven om beter te kunnen horen. In de loop van de jaren zijn er sterke speakers, hoorapparaten en oordoppen gekomen die het geluid versterkten en direct in je oor brachten. Hierdoor was de grote oorschelp niet meer nodig en zijn de oren wellicht vanzelf verder naar achteren gaan staan.

Het lichaam is slim genoeg om zichzelf te kunnen aanpassen aan de omstandigheden van de mensen. Ogen zijn dichter bij elkaar gaan staan omdat we niet meer hoeven te jagen. Dus waarom zouden de oren niet platter en kleiner zijn geworden omdat we nu de mogelijkheden hebben om het geluid bijna rechtstreeks ons oor in te duwen. De grote oorschelp is niet meer nodig. Of zouden toch de leraren het schuld zijn geweest? Misschien kunnen we ook wel gewoon de gezondheidszorg en plastische chirugie dankbaar zijn. Hoe dan ook zijn er nu minder kinderen met flaporen dan vroeger. Ik zelf denk dat er vroeger meer flaporen waren doordat we nog niet zo'n goede geluidsversterkers hadden en de oorschelp dus erg belangrijk was bij het goed horen. Sommige veranderingen gaan snel in de natuur, en dus kan het zijn dat binnen een paar jaar de flaporen bijna zijn verdwenen. Het is dus wellicht een genen kwestie, waarop we nu een oplossing hebben gevonden als deze naar buiten komt. Namelijk de operatie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten